آخرین مطالب
امکانات وب
اندیشه قصرشیرین " محمد کیانوش‌راد، فعال اصلاح‌طلب، درباره بی‌اعتمادی افکارعمومی به اصلاح‌طلبان هشدار سیدمحمد خاتمی را جدی عنوان می‌کند و می‌گوید: اصلاح‌طلبان با شرایطی مواجه شده‌اند که نه راه پس دارند و نه راه پیش؛ رنج اصلی، شرایط کنونی کشور و اصلاح‌طلبان است. رنج اصلاح‌طلبان واقعی، عدم اجازه ورود به سیستم سیاسی، آن‌گونه که برخی منتقدان می‌گویند، نیست؛ مشکل اصلی حل نشدن مشکلات مردم و کشور از نظر بین‌المللی و اقتصادی است. براندازان نظام و حامیان قدرت‌طلب و افراطی نظام، هر دو، همچون قیچی یک هدف را دنبال کرده و می‌کنند و آن، ناامیدی مردم و ناکارآمد کردن نظام است. ناکارآمدی یک نظام سیاسی، علت اصلی و نهایی فروپاشی یک نظام سیاسی است.
امروز پس از 40 سال، به نسبت قبل و به نسبت همسایه‌هایمان، از بسیاری شاخص‌های رفاهی و اقتصادی عقب افتاده‌ایم. این عقب افتادن یک علت‌العلل دارد و آن هم بحران مدیریت در کشور است. اصلاح‌طلبان نه می‌توانند برانداز شوند و نه می‌توانند عملکرد نظام را یکسره و یکپارچه تایید کنند. روش انتقادی اصلاح‌طلبان رویکردی روش‌شناختی و روشی استراتژیک و درست در برخورد با نظام است. هنگامی که بحث خطا به میان می‌آید، باید به «شرایط واقعاً موجود» هم توجه کرد. هیچ عملکردی را در خلأ و جدا از بستر و پس‌زمینه واقعیت‌های موجود نمی‌توان ارزیابی کرد. خطا تنها از اصلاح‌طلبان یا حتی از حکومت‌ها نیست؛ خطاها در دیالکتیک واقعی کنشگر و حاکمیت، ایجاد، گسترش و اصلاح و تصحیح می‌شود. در این سال‌ها یک جریان قدرتمند و با قدرت رسانه‌ای، بدون پذیرش حتی یک خطا از عملکرد حاکمیت، همواره همه اشکالات، خطاها و حتی کاستی‌ها را بر گردن اصلاح‌طلبان انداخته است. با این وجود مردم، به رغم برخی انتقادات درست یا نادرست، باز هم در مجموع به اصلاح‌طلبان رای داده‌اند. اگر میزان رای مردم باشد، مردم اصلاح‌طلبان را حداقل با خطاهای کمتری ارزیابی کرده‌اند. اما مهمترین خطا، بی‌توجهی به جامعه مدنی بوده است. سال‌ها پیش سیدجمال‌الدین اسدآبادی، هنگامی که از اصلاحاتِ بالا و توسط شاهان ناامید و سرخورده شد، گفت افسوس که به جای توجه به ملت به شاهان امید بستم. بی‌توجهی به اصلاحات جامعه‌محور و از پایین و چندسویه و چندوجهی، مهمترین خطایی است که در آن به سر می‌بریم. دل بستن صرف به بالا و با هدف دستیابی به قدرت، دولت و مجلس، راه به جایی نخواهد برد. فشار اجتماعی و افزایش واقع‌بینانه مطالبات مردم می‌تواند امید به اصلاحات را زنده و شاداب نگه دارد، در غیر این صورت تداوم این خطا مردم را از اصلاح‌طلبان نیز ناامید می‌کند. مهمترین بحران، دامن‌گستری بحران ناامیدی مردم از اصلاحات است. ناامیدی از اصلاح‌طلبان مهم نیست، مهم ناامیدی از اصلاحات در نظام سیاسی است. این مساله البته خطرناک است. این خطر حتی به خاطر گسترش ناآرامی‌ها و ضدیت با نظام یا حتی سرنگونی نظام نیست، خطری که بسیاری را که حتی دل خوشی از نظام ندارند نگران کرده است، مساله فروپاشی گسترده اجتماعی، دخالت نظامی خارجی‌ها و تهدید تمامیت ارضی ایران است. اصلاح‌طلبان از این منظر به کنش سیاسی در شرایط فعلی می‌اندیشند و نگران هستند. جدی‌ترین رقیب ناامیدی مردم است. اصلاح‌طلب واقعی نگران رقیب نیست یا نباید باشد. پس از این، نگرانی دیگر دخالت‌های فراقانونی و غیرقانونی نهادهای بی‌طرف در امر سیاست است. متغیر قدرتِ مداخله‌گر در امر روندهای قانونی و مردمی در همه نظام‌های سیاسی مشکل‌زا بوده و گاهی روند توسعه سیاسی و دموکراسی‌خواهی را چندین سال با تاخیر مواجه ساخته است. ضمن اینکه فساد به دلیل عدم شفافیت در این‌گونه کشورها رشد شتابنده داشته است./ امتداد
اتفاقات نشست ویژه حقوق بشر ایران در سازمان ملل...برچسب : نویسنده : andesheghasreshirin بازدید : 118