چرا برخی نمایندگان پا را از گلیم خود درازتر میکنند به قلم فرزاد نسیمی پور

اندیشه قصرشیرین " نقل است هنگامیکه سر جان مالکوم در دیدار با فتحعلیشاه میکوشد تا محدودیت های قانونی نهاد سلطنت در انگلیس را برای او تشریح کند او به تندی پاسخ میدهد و میگوید " پس به نظر می رسد شاه شما فقط یک قاضی القضات است ؛

چنین حاکمیت محدودی اگر هم پایدار باشد لذتی ندارد ولی من به سادگی میتوانم این اشراف و افسران عالی رتبه را که در اطرافم میبینید عزل کنم یا ارتقا دهم"

این سخنان فتحعلیشاه در بسیاری موارد گویای فرهنگ سیاسی بسیاری از ماست ؛ ما چندان " محدوده های قدرت " را به رسمیت نمیشناسیم و با آن سر سازگاری نداریم حتی اگر مبتنی بر قانون و سازوکاری ساختاری باشد چون با اصل لذت مورد نظر ما جور در نمی آید .

لذت قدرت نامحدود برای بسیاری از ما پدیده ای خوشایند است و در مقابل التزام به محدودیت ها و چارچوب ها برای ما ضد لذت تعریف می شود حتی اگر رویه های قانونی رعایت آن را بر ما تکلیف کرده باشند .

کافیست به رفتار برخی نمایندگان در طول دوران وکالت دقت کنید ؛ در عین اینکه به اختیارات و محدویت های خود اشراف دارند خود ناقض آن میشوند ؛ وظایف نظارتی و تقنینی خود را رها میکنند و موی دماغ کار اجرایی می شوند. اینان به حد خود قانع نمیشوند و محدودیت خود را نشانه ضعف خود میدانند .

برخی نمایندگان خود را فعال مایشاء حوزه انتخابیه میدانند و عزل و نصب مدیران و مسئولان را حق خود میدانند . نمایندگان در طول دوران وکالت برخی را ارتقاء میدهند ، برخی را جابجا میکنند و در حد حذف برخی پیش می روند . گویی این مداخلات و عزل و نصب ها معیار کسب لذت قدرت برای آنهاست .

☑️بسیاری تصور میکنند که آنچه اثبات کننده قدرت آنهاست انجام اعمال فراقانونی است ؛ آنان لذت قدرت را در این میبینند که خود را چندان در قید و بندهای مقرر شده محدود نکنند و گاه و بیگاه از حد خود در قانون فراتر روند و پا در کفش سایر نهادها کنند .

"خویشتنداری در قدرت" از یک طرف نشانه جامعه و ساختار توسعه یافته و از سوی دیگر نشانه بلوغ فردی است .

انگیزه لذت در قدرت ، خاصیتی کوتاه مدت اما زودبازده است اما محدودیت و خویشتنداری در قدرت بلند مدت است و مشروعیت پایدار ایجاد میکند

معادله روشن عرصه سیاست این است که مداخلات زیاده خواهانه لذت دارد اما مشروعیت شکن است در برابر خویشتنداری در قدرت و التزام به حدود تعریف شده دشوار است اما مشروعیت بخش و پایدار است