يادداشتي از دكتر شهاب تجري؛ از شوق خدمت تا خشم و نفرت

اندیشه قصرشیرین : پس از سالیان طولانی که مردم کرمانشاه از میزبانی زائران عتبات عالیات محروم شده بودند ، امسال خبر مسرت بخش باز شدن مرز خسروی بر روی زوار ،شور و شعفی وصف ناشدنی در استان کرمانشاه ایجاد کرده بود. از یک سو خدمت به زائران عتبات شوق و نشاطی غریب در دل مردم ایجاد کرده بود و از سوی دیگر امید در دل ساکنان این دیار زنده شده بود که ثمرات معنوی و مادی این سنت دینی و ایمانی ، تحول و دگرگونی مثبتی ایجاد کند.
کرمانشاه که هنوز از زخم عمیق جنگ و بی تدبیری بسیاری از مسئولین ، نتوانسته است قد راست کند و در صدر بسیاری از شاخص های منفی نشسته است ، به این روزها چشم دوخته بود تا شاید بیش از این شرمسار مردان و زنان مظلوم و جوانان مغموم و کودکان معصوم خود نباشد.
اما گویی دستهایی در کار است تا کار این دیار به سامان نرسد و هر روز شک و شبهه بر عامدانه بودن نابسامانی ها تقویت می گردد.
 هرچند این نافی ناتوانی بسیاری از مسئولین نیست ، اما چرا زوار از دهلران و چزابه به راحتی به عراق می روند و خسروی علی رغم برتری از لحاظ زیرساختها و نزدیکی به عتبات عالیات ، بسته می ماند؟ در حالی که اطلاعات اولیه حکایت از تامین امنیت زوار در آن سوی مرز دارد.

چرا بعد از غائله همه پرسی کردستان عراق ، مرز باشماق باز می شود اما مرزهای استان ما همچنان بسته است؟
چرا استان ما علی رغم نیاز مبرم ،از آبهای جاری خود بی بهره است؟
و دهها چرای دیگر!!!
جناب آقای استاندار لطفا به صراحت و با شفافیت به مردم پاسخ دهید که چه چیزی رخ داده که تا این حد بذر نا امیدی و تردید در دل مردم کرمانشاه کاشته شده است؟
هرچند جنابعالی اعتقاد دارید که فضا بیش از حدِ واقعی تیره و تار نشان داده می شود، اما به هر سو که می نگریم امید ما زایل می گردد و شوق مردم تبدیل به خشم و نفرت از مسئولین می شود.